|
نقد شعر ساناز داودزاده فر خلجان‌های انسانیت، صلح، جبر، خشونت، امور فرهنگی، صداقت، میهن، مهربانی ، درد در شعر ساناز مملوند. جنگ، مرگ، فقر، نقص عضو، اعدام، مرض، زخم در سطرها سریع در فضای شعری او در حرکتند. این مجموعه چون فیلمی جنگی پرده سینمای ذهن مخاطب را بمباران می کند: جنازه بر خشگی بجا مانده؛ مادری از کودک جدا شده؛ انفجار نقص عضو ناشی از مین، صدای خمپاره.
علی اصغر راشدانبگومگوهای آق جواد(۴) « مبایل شو درآورد، صاف تلفن کردپلیس! »
« تو اهل خلافکاری نبودی، تاحالام گذارت به پلیس نیفتاده بود! »
« الانم واسه خلاف نکردن، باپلیس درگیرم کرد، بی حیا! »
« کجاخلاف نکردی وباپلیس درگیرشدی؟ »
« صداشودرنیاری، آبرومون میره توجماعت! »
« خیالت تخت باشه، سینه م صندوق گنج اسراره. »
ابوالفضل محققیشهر داشت از خواب بر می‌خاست!
شهر من زنجان (قسمت چهاردهم) روابط ارباب رعیتی که اساس مناسبات این شهر را تشکیل می داد با اصلاحات ارضی در هم ریخته بود. حال آرام آرام هزاران روستائی رها شده از قید مالکان بزرگ ، آزادی این را یافته بودند که بدون ترس از مالک ومباشر آزادانه به شهر بیایند در گوشه ای از شهر صفر آباد ،گونیه ، جاده همایون و رازین سکنا بگیرند. در دل مناسبات تولبدی جدیدی که داشت شکل می گرفت حل شوند. ترکیب این دوره کارگران عمدتا ساختمانی وتا حدی صنعتی، همراه با سیل بیکاران حاشیه نشین را همین روستائیان تشکیل می دادند. روستائیانی که دستشان در شهر بود و ذهنشان در روستا
نیلوفر شیدمهرچرا نجنبیدند؟
سنگ‌های دور از ساحل
به صخره‌های در آب
رشک می‌برند
به درخشش سبز تنشان
که نگاه خورشید را
هر صبح
به خویش خیره میکند.
ابوالفضل محققیتنها زن سیاهپوش شهر!
شهر من زنجان (قسمت سیزدهم ) زن سیاهپوش هر روز صبح اول وقت با چند بز وگوسفند از در بیرون می آمد. گوسفند ها را هی هی کنان تا سه راهی حسین آباد می برد وآن جا به دست چوپان می سپرد و برمی گشت. تا عصر هنگام دوباره باز پس گیرد. من چندین بار او رادر هوای تاریک روشن غروب که چند گوسفند را جلو انداخته و به طرف خانه اش می برد دیدم. هیکلی پیچیده در لباس سیاه! گم شده در غبار کوچه
محسن نکومنش فردرمان مرز، بازگویی رازهای پناهنده ی سیاسی سر کردن ساعاتی از روز در انزوا از فطرت زندگی در هجرت و تبعید دور نیست، بلکه بخش بسیار طبیعی آن است، بخشی از روال طبیعی این گونه از زندگی. مهاجر در جامعهی جدید زندگی میکند، با مقتضیات آن کنار میآید، پوست فرهنگی میاندازد، ارزشها و باورهایش را تغییر میدهد اما نیازش به لحظات انزوا با هیچ چیزی جبران نخواهد شد. هر مهاجری ناچار زیرزمینی برای خود خواهد ساخت، پناهگاهی برای لحظات با خود بودن و گریزگاهی برای کنار آمدن با درد فراق.
محمد احمدیان(امان)در ضمن اگر بگویم، رنج می برم،
مرسوم رفتار کرده ام
اگر بگویم، رنج نمی برم،
دروغ گفته ام
ابوالفضل محققیمن بهشت را دیدم!
شهرمن زنجان (قسمت دوازدهم) فرشته دیگری در خانه بود که بال بزرگ وسفیدش را برسر ما می گشود . ما را اجازه می داد که در میان ابر ها پرواز کنیم ،کودکی کنیم ،دوستی به ورزیم با هم بازی کنیم وبر بالیم ."عم قزی ,دخترعمو " نامی که من این فرشته را صدا می کردم . قادر به نوشتن نیستم .اشگ امانم نمی دهد تا سیمای زنی را ترسیم کنم که یک نگاه مهربانش کافی بود برای گشوده شدن تمامی دروازه های بهشت بر روی تو.
ناصر زراعتی فرمان بچۀ محلۀ مُفت‌آباد روزِ بعد، فرمان فیلمی را که دیده بود، برایمان تعریف میکرد. ما می‌نشستیم رویِ زمن و تکیه می‌دادیم به دیوار و فرمان روبرویمان ـ کنارِ تیرهایِ چوبیِ چراغ برقِ کوچه ـ می‌ایستاد و بنا میکرد به تعریف کردنِ فیلم. از غُرّشِ شیرِ متروگلدن مایر شروع میکرد: گردن کج میکرد. چشم‌هایش گُم می‌شدند. دهان می‌گشود و سه بار پی‌درپی می‌غُرّید. آن‌گاه، موسیقیِ تیتراژ فیلم را با دهان اجرا میکرد و داستان را می‌گفت.
بهمن پارساآقای دادیار (بخش هفتم و پایانی) خیلی طول نکشید که تا ما در یابیم آن زن راست گفته است! امام جمعه و اذنابش در میان مردم کوچه و بازار سمپاشی کردندو با استفاده از بر چسب کفر و ضد انقلاب کار خود از پیش بردند و کمکهای مردم از سرتهدیدو رعب متوّقف شد. غروب فرارسید بی آنکه ما توانسته باشیم به دور ترین نقطه از پانصد هزارتومان نزدیک شویم و به واقع همه ی امید خود را در خصوص نجات محکوم ازدست دادیم.
مهدی استعدادی شاددر بدرقه علیرضا رضایی برای آن که پیگیری راه هدایت را در نقد و ریشخند خرافات مذهبی نزد علیرضا رضایی سراغ بگیرید چندتا از آن شفاف سازیهای وی را در اینترنت نگاه کنید و ببینید که با بی پروایی خاص خود چگونه در مقام "مرجع تردید مسلمانان جهان" سراغ مادر آیت الله مصباح را میگیرد که گویا قرآن زائیده است. به دیگر شفاف سازی هایش هم باید نگاه کرد که توصیف و تعاریف رایج خدا در شیعه و اسلام را به بامزه ترین شکل ممکن به حالت تعلیق در میآورد و وارونه میکند.
عسگر آهنینچند شعر از عسگر آهنین ستاره ها را
در بستر شب باید دید
تو را در عالم رویا
نصیب من از زیبایی ها
بر مدار اختیار نمی چرخد
بهروز داودیرفيق مادر ميدانم ، ميدانم ، ميدانم
نگاهِ بی تابِ تو
همچنان
در پىِ جوانه مى دود
هنوز
دنبالِ دانه مى گردد
محمود کویربر سر میدان عشق...
دیداری با خواجو بیایید،باسلامی به حضرت عشق، دست در دست و شانه بر شانه، در کوچه‌های شهرستان بی قراری ها قدمی بزنیم... به میخانه ی شعر در شویم، و پیاله ای چند از کلمه های شوریده و شیدای عاشقان بنوشیم، تا بی دل و دستار شویم. که از خاک آمده ایم و کار جهان بر آب است و ما نیز بر باد شویم. بر رف رف این میخانه، قرابه قرابه شراب هزار ساله داریم. شراب غزل های رند شیراز. شراب عسل از غزل های بلخ. شراب ترانه از جام‌های فیروزه نشان نیشابور. برداریم.
سيروس"قاسم" سيفآب ، در کوزه و ما تشنه لبان می گرديم؟
يار، در خانه و ما گرد جهان می گرديم؟! با يکی از همکاران سابق تأتری که پس از سالها زندگی در غرب به ايران بازگشته است ، تلفنی صحبت می کردم و با خوشحالی از بازگشتن خودش به ايران و اينکه در آنجا همه چيز به طور سيستماتيک پيش می رود و همه ی کارهايش به سرعت و به خوبی انجام می شود، حرف می زد و از من هم می خواست که ترديد و دو دلی را به کناری بگذارم و هرچه زودتر به ايران بازگردم و.... چون ، کسی پشت خط من بود، قرارشد که فعلا خدا حافظی کنيم و بعدا ، تا آنجائی که برايش مقدور است، قضيه را خواهد نوشت و برايم خواهد فرستاد
مجید نفیسیدوبلین امروز در کافه‌ی دیوی برن
به یاد لئوپلد بلوم*
نان و پنیرِ گورگونزولا خوردیم
با جامِ شرابی بورگاندی،
از فروشگاه سوینی
سابونِ لیمویی خریدیم
و کنار رود گل‌آلودِ لیفی
زیر باران قدم زدیم.
ابوالفضل محققیمرگ پدر ،آغاز پیکار مادر !
شهر من زنجان (قسمت یازذهم)
خانه لبریز از مهمان بود .تمام کسانی که دوستشان داشتم از دور ونردیک آمده بودند .روی تیرهای چراغ برق ، پایه ساختمانها، اطلاعیه مجلس ترحیم پدرم بود. اطلاعیه ها را که می دیدم بیشتر از آن که ناراحت شوم احساس نوعی غرور می کردم خوشحالی کودکانه این پدر من است ." تمام توجه ها به من بود .هرکس که می رسید دستی به سرم میکشید ودلجوئی میکرد .همه فامیل گسترده مادرم آمده بودند. من غرق شادی دیدن خواهر ها، خاله ها.
نگاهی به تلاش صدساله ملت ایران نقد وبررسی کتاب مجموعه ای ازمصاحبه و گفت وگوهای اختصاصی علی لیمونادی (تهیه کننده تلویزیون ایرانیان) با صاحب نظران سیاسی واجتماعی درباره علل ودلایل عدم موفقیت ملت ایران درامر به دست آوردن آزادی طی صد سال گذشته».
مصاحبه با چهل نفرایرانی، با اندیشه وعقاید گوناگون، در ۵۳۷ برگ چاپ و منتشرشده. کاری بس ستودنی ومستند.
مرضیه شاه بزازپرستو فروهر و آنتیگونِ چنانچه پرستو خود می گوید، دادخواهی او برای انتقام نیست و آنتیگون نیز می گوید که طبیعت او عشق ورزیدن است نه نفرت. و آه که از چه سنگلاخها و مشکلها باید گذر کرد در راه عشق. دادخواهی غالبِ خانواده های جانباخته ورای انتقام شخصی است، آنها می خواهند با مبارزه ی خود همچنین گامی بردارند بسوی نابودی ترورها و کشتارهای حکومتی (از جمله اعدام) برای آینده و برای همیشه و این است عشق ورزیدن، هنگامیکه از ایده و اندیشه گذر می کند و به مرحله ی عمل در می آید.
مهستی شاهرخیشفاف چون علیرضا رضایی هیچ مرگی مانند مرگِ کمدینی که مردم بسیاری همچون ترا در روزهای سیاه خندانیده است دردناک نیست. خندانیدن به کار روزگاری وارونه از چشمی شوخ آن گاه دردناکتر میشود که آن شخص جوان هم باشد. این درد در آن زمان بیشتر می شود که مرگ زود و نابهنگام فرا رسد. غروبِ علیرضا رضایی طنزنویس و مرگش از این گونه بود.
ابراهیم هرندیژنبــــارگی گفت مـلا زاده ای کـاکُل زری
کز ژنِ خوب است ما را برتری
زآن سبب الحمدوالله گشته است
حال و روزِ ما سراسر لاکچری
گیل آواییهزار خیال داستان شاید هزاربار هواپیمایی را تجسم کرده بود که بُمبَش را به اشتباه بر روی تنها پل تخم مرغی محله اش انداخته بود. انگار که هوایپمایی مثل اجل معلق از گرد آسمان رسیده باشد و هیچ جایی گیرش نیامده باشد مگر همان پل تخم مرغی در آن گوشۀ پرت ِناکجا آبادی که تیر غیب سراغش را گرفته باشد.
علی اصغر راشدانآرایشگاه مریم خانم آرایش عروسیم رارفتم آرایشگاه مریم خانم، انگارهمین دیروزبود، عینهوبرق وبادگذشت ورفت. شبهای نیمه شعبان وسرمریم خانم شلوغ بود. بندانداختن صورتم رابه شاگردش نداسپردکه کارهای بعدی راخودش بکند. پیش ازآن هنوزبند ننداخته بودم. پوست صورتم خیلی نازک وحساس بود. شاگردش نداکه بفهمی نفمی، کمی ساده لوح بود. دوسه جارابندکه انداخت، پوستم رابریدو خون بیرون زد.
علی رضا جباریجنبش نوپای کار میهنم در راه جنبش نوپای کار میهنم در راه،
بی نصیب از مزد کار خویشتن حتی،
در ره بهروزی فردا کنون از دست وپا زنجیر بگسسته ست.
گزمگانِ صاحبانِ ثروت از هر سو،
خار راهش تا دم زیبای پیروزی.
پرسش او اینک از چندین ستمباره،
دسترنج زحمتش را برده زین سو تا بدان سوی جهان،
ابوالفضل محققیهم کلاسی عاشق شده به اشرف پهلوی! شهر من زنجان (قسمت دهم) کتاب های درسی صفحه اول و دومش عکس شاه، و اشرف را داشتند. یکی از آن ردی ها وهیکل دار کلاس عاشق اشرف شده بود. عکس اورا نه از کتاب خود بلکه از کتاب یکی از بچه ها کنده ودر جیب خود نهاده بود.می گفت "شبها می گذارم زیر سرم و می خوابم . چی ! مگر نمی شه عاشق خواهرشاه شد؟"
| 
